ดาวดาริน : The idol
สารบัญ
บทที่ 6 ปริศนาสู่ฝัน
นั่นสิ ช่วงนี้ เธอกำลังเป็นวัยรุ่น เริ่มเข้า เรียนชั้น ม. 3 เธอเป็นเด็ก ที่มี รูปร่างหน้าตาดี ผิวพรรณดี ต้องช่วยกันดูแลหน่อยนะ
คุณครูเล็ก เล่าว่าเคยเห็น น้องดินยืนคุยกับหนุ่ม ใหญ่ ผิวขาว ขับรถเก๋งสีบรอนซ์ มาจอดรถที่หน้าโรงเรียนบ่อยๆ ดาวดารินใจหายวาบ อะไรกันนี่ หวังว่าสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย ในสังคมยุคปัจจุบัน จะไม่มาทำร้าย คนใน ครอบ ครัวของเธอนะ
เย็นย่ำสนธยาใกล้ค่ำ มองดูดวงตะวันดวงเดิม ที่กำลังจะจมหายไปในแม่น้ำบางปะกง ค่ำวันนี้ แม่ลดาพาย่าทองดี กับป้านงเยาว์ไปดูปลาในกระชัง เจ้าเด็ดกับดวงเดินตามไปด้วย
ดาวดาริน โผล่พรวดพลาดเข้าไปในห้องน้องสาวทันที
อุ๊ย พี่ดาว ตกใจหมดเลย
เด็กหญิง ลินดา สาริน วัยสิบสี่ หน้าตาน่ารัก ผิวขาวผ่อง รูปร่างสมส่วน รีบคว้าของสิ่งหนึ่งไปซ่อนไว้ด้านหลัง
อะไรหรือ ดิน พี่ขอดูหน่อยน่า
ไม่มีอะไรหรอกพี่ดาว ดินรื้อขยะในกระเป๋าน่ะจ้ะ เตรียมตัวจะไปเข้าค่ายลูกเสือเนตรนารีเร็วๆนี้
อ๋อ...หรือจ๊ะ พี่นึกว่าดินจะเดินทางไปไหนซะอีก เห็นเตรียมกระเป๋าใบใหญ่
ปละ..เปล่าจ้ะ ดินไม่ได้ไปไหนหรอกจ้ะพี่ดาว
ดาวดาริน มองหน้าน้องสาว ที่ค่อนข้างจะหัวอ่อน อย่างพินิจพิจารณา
ดีแล้วละ น้องพี่ เราจะได้อยู่กันตามประสาพี่ๆ น้องๆ
ไม่ใช่หรอก ดินไม่ได้เป็นน้องพี่ดาว
ดาวดาริน ตกใจ จ้องใบหน้าน้องสาวที่เวลานี้ มีสีแดงก่ำ น้ำตาคลอเบ้า
ทำไมน้องดินพูดอย่างนี้ละจ๊ะ
ดิน ไม่ใช่น้องของพี่ดาว ดินไม่ใช่ลูกแม่ลดา พ่อเก็บดินมาเลี้ยง ชาวบ้านที่นี่ เขาบอกดินหมดแล้ว ได้ยินไหม...ฮือๆๆๆ
ดาวดาริน ทรุดกายลงนั่งกับพื้น โอบกอดน้องสาว ที่กำลงนั่งตัวแข็งทื่อ ด้วยความตื่นตระหนก พยายามตั้งสติ
ไม่เอาน่า น้องดิน อย่าคิดอย่างนั้นเลยนะจ๊ะ ตัวพี่เอง ตั้งแต่โตขึ้นมา ถ้าไม่มีคนบอกว่าพี่เป็นลูกใคร พีเอง ก็ยังไม่รู้เลย เพราะตอนที่เราอยู่ในท้องแม่ เราจำความไม่ได้ เหมือนๆ กันนั่นแหละ อยู่ที่ว่า ตั้งแต่ จำความได้ ใครเลี้ยงเรามา คนๆ นั้นก็คือ พ่อแม่ของเรา แม่ลดา กับพ่อเพิ่มพงษ์ เค้าบกพร่องตรงไหนหรือ ถึงเป้นพ่อแม่ของดินไม่ได้
เปล่าจ้ะ พ่อกับแม่ ไม่ได้บกพร่องตรงไหนเลย ดินต่างหากที่ต้องมาให้พ่อกับแม่เลี้ยงดู
แต่ก็ไม่ใช่ความผิดของดินนี่จ๊ะ ทุกคนเต็มใจ ขอให้คิดว่าเราเป็นสายเลือดเดียวกัน เราอยูกันมา เรารักกัน ผูกพันห่วงใยกันเสมอ จะไม่มีอะไร มาพรากจากเราได้
พี่ดาว...ฮือๆๆๆ ฮือๆๆๆ
ดินโผสาวเข้ากอดพี่สาวแน่น ตัวสั่นเทา
หมายเหตุ งานเขียนชิ้นนี้ ได้รับการคุ้มครองสิทธิตามพระราชบัญญัติคุ้มครองสิทธิทางปัญญา โดยลิขสิทธิเป็นของผู้เขียน ที่ให้เกียรตินำเผยแพร่ผ่าน วิชาการ.คอม เรามีความยินดีและอนุญาตให้ทำซ้ำหรือเผยแพร่ต่อเพื่อประโยชน์ทางการศึกษาเท่านั้น กรุณาให้เกียรติผู้เขียน โดยอ้างชื่อผู้เขียนและ วิชาการ.คอม (www.vcharkarn.com) ทุกครั้งที่ทำการเผยแพร่ต่อ ห้ามนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อในสื่อที่เอื้อประโยชน์ทางธุรกิจก่อนได้รับอนุญาต ขอขอบคุณที่ร่วมกันช่วยสร้างให้สังคมไทยเป็นสังคมแห่งปัญญา
